جمعه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۱:۰۰ ب.ظ
حکایت 30: اعراب کافرترینِ مردمند
اعرابی اقتدا به امامی کرد. امام بعد از فاتحه آیة «الأَعْرَابُ أَشَدُّ کُفْرًا وَنِفَاقًا» {اعراب کافرترینِ مردمند} برخواند. عرب برنجید و سیلی محکم بر گردن امام زد.
امام در رکعت دوم بعد از فاتحه آیة «وَمِنْ الْأَعْرَابِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ» {در اعراب هستند کسانی که به خدا و روز قیامت ایمان آوردند.} خواند.
اعرابی گفت: «اصلحک الصفعة» {پس گردنی درستت کرد}
پ.ن:
برخی در سیاست نیز معتقدند، حرف حق تا زمانی خوب است که به نفعشان باشد.