به نقل از آکادمی روزنامهنگاری BBC:
چند سالی است که دیگر مخاطب صرف نداریم و کسانی که قبلا تنها مصرفکننده خبر بودند امروزه با استفاده از شبکههای اجتماعی به نوعی تولیدکننده خبر شدهاند. ستار سعیدی، تهیهکننده و مجری در تلویزیون فارسی بیبیسی، با استفاده از یک روایت فرضی نشان میدهد که اعتماد کامل به این شبکهها میتواند برای یک خبرنگار حرفهای کاری خطرناک باشد.
تا همین چند سال پیش، رسانه، یک ارتباط یک طرفه از ناشر به سوی مردم بود. مردم بیشتر دریافتکننده خبر بودند و در مواردی، دیدگاههایشان را از راههای مختلف برای رسانه میفرستادند.
اما با ظهور شبکههای اجتماعی، مانند توییتر، فیسبوک، یوتیوب و مانند آنها، به نظر میرسد رسانهها، رقیبانی در کار خبررسانی پیدا کردهاند. مخاطبان، حالا دیگر فقط مصرفکننده خبر نیستند، بلکه تولیدکننده خبر هم شدهاند. در بسیاری از انقلابها و اعتراضهای خیابانی سالهای اخیر، در کشورهایی مانند میانمار، ایران، تایلند، مصر، لیبی، اوکراین و مانند اینها، خبرها و تصاویر دست اول، پیش از اینکه بر روی خروجی خبرگزاریها و رسانههای خبری قرار بگیرید، در شبکههای اجتماعی دیده میشد.
شهروندان خبرنگار
در جریان اعتراضهای خیابانی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ ایران، خبرگزاریهای خارجی و رسانههای مستقل، مجال چندانی برای پوشش گسترده آن حوادث نیافتند؛ در چنین وضعیتی، پدیده «شهروند-خبرنگاری» یا «خبرنگاری شهروندی» ارزش زیادی پیدا کرد و اتکای رسانهها به عکسها و مطالبی که شهروندان از داخل شهرهای ایران، بر روی شبکههای اجتماعی میگذاشتند، بیشتر شد.